Oswajanie
Papużki faliste są stosunkowo łatwe do oswojenia, między innymi dlatego, że przeważnie od urodzenia towarzyszą im ludzie. Jeżeli mamy zamiar mieć dwie oswojone papużki, radzę najpierw oswoić jedną i dopiero później drugą. Nowa papużka nabierze szybciej ufności do ludzi, jeżeli jej towarzyszka będzie je posiadała.
Najlepiej do oswajania wybrać sobie bardzo młodą papużkę falistą, lub jeszcze lepiej zabrać rodzicom z gniazda młode i samodzielnie je wykarmić. Po zdobyciu młodej papużki, wpuszczamy ją do uprzednio przygotowanej klatki. Nie powinno się w niej znajdować żadnych zbędnych przedmiotów (luterka, dzwonki). Papuga powinna się nami zainteresować, a nie zabawkami. Po minięciu tego okresu zaczynamy do papużki przemawiać (najlepiej cały czas jedno słowo, np. jej imię), podczas czego podajemy papużce na patyku (zawsze tym samym) jakiś smakołyk (np. kawałek jabłka). Po ok. miesiącu próbujemy podawać papużce pokarm z ręki, najlepiej na początku położyć na ręce również patyczek, którego papużka się nie boi. Po jakimś czasie papużka powinna zacząć nam wchodzić na rękę, kiedy to nastąpi możemy ją wyjąć z klatki i przejść z nią po pokoju, wtedy papużka oswoi się z jego wyglądem. Na początku tyle czasu poza klatką wystarczy, później może przebywać poza klatką coraz dłużej. Aż w końcu będziemy mieli problemy z zmuszeniem jej do powrotu do klatki. Wtedy najlepiej zastosować mały podstęp, włożyć do klatki (tak żeby papużka widziała) jakiś przysmak, to powinno ją zmusić do powrotu. Musimy pamiętać o cierpliwości, która jest konieczne do oswojenia papużki, nie wolno łapać papużek do ręki, gdyż może to skutecznie zrazić papużkę do nas.
Oto bardzo krótki, optymistyczny tekst źródłowy, dla osób chcących nauczyć je naśladować różne dźwięki, autorstwa A. Brehma:
"...W naśladowaniu jakichkolwiek głosów przejawiają minimalne zdolności..."
Jednak nie powinno się brać tego poważnie, rekordzistka podobno nauczyła się ponad 300 słów.